Ukryte szczęście.

Wszyscy w swoim świecie, w cieniu swoich obowiązków,
zaślepieni , biegnąc za czasem, nie widząc, że to on ich goni.
Nie ujrzą już piękna szczęścia, łaknieni innych celów. 
Próbując łapać szczęście z dużych priorytetów, 
nie ujrzą nigdy piękna  w poranku, 
bo choćby dzień był najpiękniejszy, 
choćby mieli wszystko
choćby urodzili się raz jeszcze, 
narzekają , 
pytając: " Dlaczego nie spotyka mnie nic więcej?".
Martwota w ludziach jest jak opętanie.
Czyż nie jest to piękne, kiedy dziecko czerpie radość z niczego?
Z biegiem czasu ustalamy granice szczęścia, 
coraz bardziej i bardziej, 
dążymy za Nim- a może być tak blisko.
Jest bliżej Niż się wydaje.
W Nas jest utkwione, nie podążaj dalej.

Komentarze

Popularne posty